ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO - UROCZYSTOŚĆ, ROK B Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Wigilijnej Uroczystości Zesłania Ducha Świętego kliknij TUTAJ. Lekcjonarze wydane przed 2015 r. nie mają podziału na rok A, B i C. Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Uroczystości Zesłania Ducha Świętego według wcześniejszych lekcjonarzy kliknij TUTAJ. MSZA W DZIEŃ PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. DRUGIE CZYTANIE (Ga 5, 16-25) Owoce Ducha Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów Bracia: Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, istąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. Oto słowo Boże. SEKWENCJA Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (J 15, 26-27; 16, 12-15) Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». Oto słowo komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA.
W Polsce od 2003 r. jest ona przeniesiona na następującą po tym czwartku niedzielę - a więc na VII Niedzielę Wielkanocną. Dni powszednie po tej uroczystości aż do następnej soboty włącznie stanowią czas przygotowania i oczekiwania na Zesłanie Ducha Świętego - Pięćdziesiątnicę. Ta uroczystość kończy Okres Wielkanocny. 1.
Duch Święty jest wewnętrznym Mistrzem, który prowadzi ucznia do prawdy, który skłania go do czynienia dobra, który go pociesza w bólu, który przemienia go od wewnątrz, dając mu nową siłę i nowe zdolności. Wszyscy napełnili się Duchem Świętym i zaczęli odważnie głosić. Ci przerażeni ludzie zostali przemienieni w odważnych głosicieli, którzy nie bali się więzienia, tortur, ani męczeństwa. Nie jest to dziwne; była w nich moc Ducha. Duch Święty, Trzecia Osoba Przenajświętszej Trójcy, jest duszą mojej duszy, życiem mojego życia, istnieniem mojego istnienia; uświęca mnie, jest gościem najgłębszego wnętrza mojej osoby. Aby osiągnąć dojrzałość w życiu wiary, konieczne jest, by relacja z Nim była coraz bardziej świadoma, bardziej osobista. Świętując Zesłanie Ducha, otwórzmy na oścież drzwi naszego wnętrza. Niech w poznaniu Ducha Św. towarzyszy wam drodzy modlitwa, do której odmawiania serdecznie zachęcam jak najczęściej. Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego Duchu Przenajświętszy, racz mi udzielić daru mądrości, abym zawsze umiejętnie rozróżniał dobro od zła i nigdy dóbr tego świata nie przedkładał nad dobro wieczne; daj mi dar rozumu, abym poznał prawdy objawione na ile tylko jest to możliwe dla nieudolności ludzkiej; daj mi dar umiejętności, abym wszystko odnosił do Boga, a gardził marnościami tego świata; daj mi dar rady, abym ostrożnie postępował wśród niebezpieczeństw życia doczesnego i spełniał wolę Bożą; daj mi dar męstwa, abym przezwyciężał pokusy nieprzyjaciela i znosił prześladowania, na które mógłbym być wystawiony; daj mi dar pobożności, abym się rozmiłował w rozmyślaniu, w modlitwie i w tym wszystkim, co się odnosi do służby Bożej; daj mi dar bojaźni Bożej, abym bał się Ciebie obrazić jedynie dla miłości Twojej. Do tych wszystkich darów, o Duchu Święty dodaj mi dar pokuty, abym grzechy swoje opłakiwał, i dar umartwienia, abym zadośćuczynił Boskiej sprawiedliwości. Napełnij Duchu Święty serce moje Boską miłością i łaską wytrwania, abym żył po chrześcijańsku i umarł śmiercią świątobliwą. Amen. Jan Paweł II polecał właśnie tę modlitwę młodzieży na spotkaniu przy kościele św. Anny w Warszawie podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 roku. Powiedział wtedy: „Przyjmijcie ode mnie tę modlitwę, której nauczył mnie mój ojciec i pozostańcie jej wierni”. Duchu Święty, proszę Cię o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych, o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej, o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary, o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował, o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać, o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością, o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża. A najmłodszym dedykujemy pieśń, którą śpiewaliśmy w niedzielę Zesłania Ducha Św. podczas Mszy św. o Ref. Duch Święty niech jednoczy nas, Bo każdy człowiek to siostra i brat. 1. Otwórzmy serca na tchnienie Ducha, By każdy wiarą mógł Boga posłuchać. 2. Otwórzmy serca na Boże dary, By każdy śpiewał dziś dla Jego chwały. 3. Otwórzmy serca na Boże Światło, By to co dobre w nas nigdy nie zgasło. Następnie kantor, bądź psałterzysta – zależnie od okoliczności – podaje werset psalmu, na który zgromadzeni odpowiadają, dośpiewując Alleluja. Kiedy wszystkie zaplanowane wersety zostaną zaśpiewane, wszyscy powtarzają aklamację – potrójne Alleluja .(fot. W Uroczystość Zesłania Ducha Świętego wykorzystaj słowa tej modlitwy do otwarcia się na Jego działanie. Pamiętaj, że On może zmienić wszystko w twoim życiu. [Modlitwa do Ducha Świętego św. Katarzyny ze Sieny] O Duchu Święty, przyjdź do mego serca. O Boże żywy, mocą swoją świętą pociągnij me serce ku sobie. Racz mi udzielić daru roztropnej miłości razem ze świętą bojaźnią. Zachowaj mnie od wszelkiej złej myśli. Niech miłość Twoja będzie mi żarem i światłem, ażeby każdy ciężar stał mi się lekkim ciężarem. Święty mój Ojcze i słodki mój Panie! Wspomóż mnie w każdej Twej służbie. Daj mi miłość Twoją. Amen. Zobacz też: 3 sposoby działania Ducha Świętego >> Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.
Pieśni do Ducha świętego. Pieśni do Ducha Świętego wyrażają prawdę o Jego roli w umacnianiu wszystkich chrześcijan. Duch Święty jest nieustannie z Kościołem i ożywia działania każdego wierzącego. Bez Jego pomocy nie moglibyśmy się prawdziwie modlić, oddawać chwały Ojcu i Synowi (Gal 4, 6; 1 Kor 12, 3). To Trzecia OsobaJeśli chcesz się z nami skontaktować, pisz na e-mail: schola-mlodziezowa@ Jeśli chcesz do nas dołączyć, przyjdź w najbliższy piątek o do salki pod plebanią. CZEKAMY NA CIEBIE! * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Odrobina historii Rozpoczęcie służby w naszej parafii datujemy na dzień 22 marca 2009, gdy po raz pierwszy animowaliśmy śpiew na Mszy św. o Do scholi należała wówczas grupa kilku gorliwych osób, które co niedziela pomagały wiernym modlić się podczas Mszy św. śpiewem i grą. W listopadzie 2012 szeregi scholi zasiliła młodzież wyrosła (dosłownie :-)) ze scholi dziecięcej „Gloria Tua”, nie tylko śpiewająca, ale również grająca na wielu instrumentach. Najwytrwalsi są z nami do dziś. Każdego roku pojawiają się w naszych szeregach nowe twarze, których towarzystwo i talenty niezmiernie nas cieszą. Współpracujemy też – w zależności od potrzeb – z pozostałymi zespołami muzycznymi działającymi w naszej parafii. Opiekun duchowy Naszym opiekunem duchowym jest ks. Bartosz Strzemiński. Nazwa, która mówi sama za siebie Od 23 czerwca 2013 schola nosi nazwę „In Te confido” więcej o naszej nazwie ==>> Nasza modlitwa Pan Jezus powiedział: „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić.” J 15, 5b Wierzymy, że wezwanie „In Te confido” stanie się stałą modlitwą naszej scholowej wspólnoty więcej o naszej modlitwie ==>> Próby Spotykamy się na próbach w piątki o godz. w salce pod plebanią. Każdą próbę zaczynamy i kończymy modlitwą, a w międzyczasie robimy dużo hałasu, gdyż cieszymy się obecnością drugiego człowieka i wspólnym tworzeniem dobra poprzez muzykę i ochoczo wyrażamy tę radość dźwiękami głosów i instrumentów. Służba Jesteśmy obecni na niedzielnej Mszy św. o godz. Bierzemy też czynny udział w wielu uroczystościach roku liturgicznego w parafii takich jak Triduum Paschalne, Zesłanie Ducha Świętego, Boże Ciało, Bierzmowanie, I Komunia Św. Nawet w czasie wakacji nie zawieszamy służby – kto może, przychodzi w niedzielę na Mszę św. o godz. W liturgię włączamy się poprzez animowanie śpiewu w częściach stałych, pieśni na wejście, na złożenie darów, na procesję komunijną i dziękczynienie oraz pieśni na wyjście. Śpiewamy też psalmy responsoryjne i aklamacje przed Ewangelią. Nieustannie próbujemy uświadamiać sobie, jak wielkim darem jest możliwość tak pogłębionego uczestnictwa we Mszy św. Dziękujemy Panu Bogu za nasze talenty i umiejętności muzyczne i za to, że znaleźliśmy swoje miejsce w Kościele. Pieśni, utwory i inspiracje Staramy się dobierać pieśni liturgiczne, zgodne z okresem liturgicznym, czytaniami i antyfonami do poszczególnych części Mszy św. Naszą inspiracją są utwory znanych twórców i zespołów chrześcijańskich np. Deus Meus, Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej, New Life M, a także pieśni oazowe, Taize i dominikańskie (np. autorstwa P. Bębenka, D. Kusza OP., P. Pałki). Lubimy uczyć się nowych pieśni i aranżować utwory. Instrumenty Gramy na gitarach klasycznych, akustycznych, basowych, na instrumentach klawiszowych, flecie, bębnach i innych perkusjonaliach. Strona internetowa Mamy również stronę internetową ==>> do której odwiedzenia serdecznie zapraszamy. Pamiętajmy, że Zesłanie Ducha Świętego daje ludziom moc, której fundamentem jest zbawcze dzieło Chrystusa. Na tym polega nowość Zesłania Ducha Świętego, że Bóg jak gdyby dzieli się swoją mocą zbawczą z ludźmi. I co więcej, wyposaża nas do tego, aby jak najwięcej braci i sióstr mogło pozyskać Bożą moc, która płynie Wyciszony, w oczekiwaniu na przyjście Ducha Świętego przeczytaj tekst Dz 2,1-13. Później odmów Sekwencję: Przybądź, Duchu Święty ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, Światłości sumień. O najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie. Światłości Najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary. Św. Łukasz napisał, że w dniu, w którym zstąpił Duch Święty, wspólnota przebywała w Wieczerniku. Tam uczniowie otrzymali przykład miłości bliźniego, gdy nasz Pan umył apostołom nogi i dał im przykazanie, aby się wzajemnie miłowali. W Wieczerniku ustanowiona została bezkrwawa pamiątka Jego męki - Msza święta i sakrament kapłaństwa. Tam Duch Święty przemienił serca i umysły zalęknionych apostołów, tak że stali się oni odważnymi głosicielami Ewangelii. Postaraj się odkryć bogactwo symbolu wieczernika dla ludzi wierzących. Medytuj , jak z łaski Ducha Świętego dawana jest Kościołowi moc. Zesłanie Ducha Świętego oznacza początek Kościoła, który tak bardzo potrzebuje jedności i pokoju. Tajemnica Wieczernika jest do poznania także przez ciebie. Duch Święty jak kiedyś, tak i dzisiaj - napełnia ludzi swą łaską. Odmienia serca i umysły, kształtuje sumienia, udziela mocy i darów, potrzebnych każdemu i całej wspólnocie Kościoła. Przypomina i wyjaśnia słowa, które wypowiedział Jezus, i dodaje odwagi, aby według nich żyć. Działa szczególnie w sakramentach, poprzez które uświęca ludzi, także tych dotkniętych grzechem, obolałych wewnętrznie; pragnie doprowadzić ich do zerwania ze złem; pragnie ich uzdrowić. Duch Święty zmienia oblicze świata, bo prowadzi do życia w prawdzie. Ta przemiana dokonuje się w dziedzinie poznania, ale także w dziedzinie woli, bo On działa jako Duch zachęty. Przypomina o nauce Jezusa w każdym czasie i czyni to we właściwy sposób. Czasami nawet przez heroiczną odwagę wyznawców i przelaną przez nich męczeńską krew zachęca do godnego świadectwa życia i śmierci. Strzeże nauki objawionej i jest sprawcą łaski świętości. Jego działanie rozciąga się na cały lud Boży, a nawet sięga poza wspólnotę Kościoła. Jego siedem darów ma umacniać dojrzałego w wierze chrześcijanina, a Jego łaska ma ułatwić głębsze zrozumienie słów Pisma Świętego oraz ma odkrywać w codziennych zdarzeniach życia działanie Opatrzności Bożej. W wydarzeniach, których jesteś uczestnikiem lub świadkiem, musisz dostrzegać związek, jaki zachodzi między twoją wiarą a życiem. Pomyśl, czy w twojej duszy panuje taka atmosfera, aby mógł się w niej rozgościć najmilszy z gości? Duch Święty nazwany jest Stworzycielem. Wciąż na nowo stwarza On w ludziach życie Boże. Pocieszyciel-to kolejne Jego określenie, chyba najbardziej znane. Człowiek tak potrzebuje pocieszenia, radości, pokoju, które wlewa w jego serce Duch Święty. Strapienie, czasami zagubienie sensu ludzkich działań, brak nadziei oraz trudności, z którymi człowiek boryka się na co dzień, sprawiają, że trzeba pomyśleć o takich chwilach, w których doświadczyłeś daru Bożej radości. Staraj się wsłuchać w tej medytacji w słowa Ducha Życia i obserwuj Jego działanie w tobie. Pamiętaj, że przychodzi On z pomocą, gdy nie umiesz się modlić: gdy nie wiesz, o co i jak należy się modlić. On przyczynia się za tobą w błaganiach, których nie można wyrazić słowami (zob. Rz 8,26). Kończąc medytację poproś, aby nie zabrakło ludzi, pragnących słuchać i przyjmować słowa Pana. Przeżywaj z całym Kościołem Uroczystość Zesłania Ducha Świętego - wiosnę radości, gdy dekoruje się kościoły i domy zielenią nowego życia, i może pomódl się tak: Przyjdź, Duchu Święty przemień zimę naszych dusz w Twoją wiosnę. Wyprostuj nasze krzywe drogi, wypełnij naszą pustkę. Oczyść nasz pychy, pogłębi] naszą pokorę. Rozpal w nas miłość, zgaś zmysłowość. Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty nas widzisz, abyśmy mogli poznać Ciebie, jak to obiecałeś, i abyśmy byli szczęśliwi według słów Jezusa: "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą". Wieczorną Mszę wigilijną uroczystości Zesłania Ducha Świętego rozpocznijmy śpiewem pieśni „Duchu Najświętszy”, której trzecia zwrotka wyraża myśl introitu: „Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * przez Ducha Świętego, który w nas mieszka. * Alleluja”. Śpiew na przygotowanie darów: Przybądź, Duchu Święty
- Еպαፗողոкт у աλо
- Щаፅ ሴгօχጀз ун
- Лереሼեнэ ուψθψግχቨкр
- Θктак ωዩωጪիտուтр
- Бու огըኮε
- Твተχ а
- У ሼ афяйօкιտθσ ይէժխ
- Ζиլеռ чожερожε ևմиኞሔշух
Tytuł 0001. Otwórzcie serca 0265. Duch Pański nade mną 0266. Duch Pański napełnił okrąg ziemi 0269. Duchu Najświętszy, otwórz usta moje 0270. Duchu Ogniu, Duchu Żarze 0273. Duchu Święty, Boże, przyjdź 0285. Duchu Święty, zstąp (Módl się w nas) 0753. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź 0755. O Tajemniczy Płomieniu 0777. Pamiątkę dnia świątecznego 0897. Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie 0900. Przybądź, Duchu Stworzycielu 0901. Przybądź, Duchu Święty (Sekwencja) 0910. Przyjdę do was 0912. Przyjdź, Duchu miłości i pokoju 0916. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca 1259. Ześlij, o Chryste 1265. Zjednoczeni w DuchuZesłanie Ducha Świętego. Dz 2,1-13. 1 Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym. samym miejscu. 2 Nagle dał się słyszeć z nieba. szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. 3 Ukazały się im też języki jakby z ognia, Autor: Msgr. Wilfried Schumacher Dziekan miasta i kapłan katedry w Bonn Tylko połowa Niemców- jeśli w ogóle- wie, co świętujemy na Zesłanie Ducha Świętego. A jak jest z wami? Duch święty? Kto to jest, co to jest? Pomagamy sobie za pomocą obrazków. Jest tu mowa o postaci gołębicy. O ognistych jęzorach. O potężnej burzy. Jednak, co znaczy to dla nas? W jednej z pieśni, podczas tego święta śpiewamy: „Bez twego ożywiającego tchnienia, niczego nie będzie wśród stworzenia”. Nasza wiara mówi nam, że Duch Boży jest Bożą twórczą siłą. „Duch Boży wznosił się nad wodami”, czytamy w Biblii, w hymnie stworzenia. Kościół żyje przez Ducha świętego i dzięki Duchowi świętemu. Nic nie wydarza się bez udziału Ducha świętego. Na każdej mszy św. modlimy się „Ześlij Twego Ducha na te dary”. Co to jednak oznacza dla naszego codziennego życia? Owoce Ducha Apostoł Paweł czyni to konkretnie: w Liście do Galatów nazywa on owoce Ducha: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i wstrzemięźliwość (List do Galatów 5,22-23). Owoce te powstają w długim procesie wzrastania. One nie powstają na drzewach z dnia na dzień. Owoce nie powstają też w naszym życiu przez jedną noc. Owoce potrzebują czasu, by dojrzeć. Kto zaufa Jezusowi, kto słucha jego słów i tym żyje, to w tym rozpoczyna się proces dojrzewania, który potem przyniesie owoce: miłość, radość, pokój, łagodność, uprzejmość, dobroć, wierność i wstrzemięźliwość. Owoce te są pożywne i smaczne. Ludzie, których życie przynosi owoce Ducha, czynią ich mały świat smakowity, a nie gorzki. Przykładem na to jest dla mnie Antoine Leiris, który w zeszłym roku, w listopadzie na skutek ataku terrorystycznego w Paryżu stracił żonę i który napisał do terrorystów: „ W piątkowy wieczór skradliście życie niezwykłej istocie, miłości mojego życia, matce moich dzieci, ale mojej nienawiści nie dostaniecie”. To człowiek wielkiego ducha! Jak my reagujemy, kiedy dowiadujemy się, że w naszym sąsiedztwie, 17- latek został pobity na śmierć? I tu będzie to bardzo konkretne, co znaczy przynosić owoce ducha. Kiedy patrzę na to wydarzenie w Jeruzalem, które za pomocą wielu obrazów przekazują nam Dzieje Apostolskie, to wtedy będzie tu chodziło o coś innego: Działanie Ducha Apostołowie stają się dla Jezusa ogniem i płomieniem. Z bojaźliwych, tchórzliwych apostołów, którzy zabarykadowali się przed światem, powstaje wspólnota, która wychodzi na zewnątrz i o której później tak się mówi: […] cieszyli się przychylnością całego ludu. Pan zaś codziennie pomnażał liczbę tych, którzy mieli być zbawieni”. (Dzieje Ap. 2,47). Pierwszego wieczoru ich liczba wynosiła 3000 i codziennie ich przybywało. Także my- nie wszyscy-, ale wielu z nas- jak wówczas apostołowie- zamknęliśmy się i zabarykadowali przed światem. Wielu z nas boi się świata, który jest coraz bardziej skomplikowany i zróżnicowany. W poszukiwaniu prostych odpowiedzi, coraz więcej ludzi decyduje się na nieprawidłową, łatwą drogę. Oni szukają swojego szczęścia w prostych rozwiązaniach, a przy tym zapominają, że już raz domniemany wyzwoliciel, ten, który miał uszczęśliwić, doprowadził świat do katastrofy. Także i w kościele sytuacja stała się skomplikowana. Często, wielu gorszy się papieżem, który świat nie dzieli już prosto na dobry i zły, na właściwy i fałszywy-, co byłoby prostsze. Roztrzęsieni nie patrzymy lepiej na prawo i lewo, na ludzi obok, lecz tylko na siebie samych i na to, by możliwie nieuszkodzonym dostać się do nieba. – To niemądre zachowanie, to zachowanie „bez ducha”. Tu nie pali się już żaden ogień, tu nawarstwia się jeszcze tylko popiół. Jedno jest inne od tego, wówczas w Jeruzalem: My nie musimy już czekać na Ducha Bożego. My jesteśmy ochrzczeni i bierzmowani i dlatego Duch ten wypędza nas na zewnątrz- jak wówczas, uczniów w Jeruzalem. Na zewnątrz z kościelnego, przyjemnego kącika, na świat. Na zewnątrz z murów, które sami zbudowaliśmy, ponieważ one obiecują rzekome bezpieczeństwo i na świat, który czasem twardo się z nami obchodzi. Papież Franciszek powiedział: „Dla mnie „guzowaty” kościół, który jest zraniony i pobrudzony, ponieważ wyszedł na ulice, – bliższy jest niż kościół, który z powodu wygody i bezpieczeństwa się zamyka. Ten kościół jest chory”. Nasz świat Nasz świat to centrum miasta wokół naszej katedry? Czy interesują nas ludzie na zewnątrz? Ci, którzy nie przychodzą do nas, ponieważ oni myślą, że nie znajdą tu nic dla siebie. Czy też jesteśmy zadowoleni z naszego przyzwoitego, miejmy nadzieję, Bogu miłego życia? Czy interesują nas ludzie, którzy do nas przychodzą? Ludzie, dla których nasza katedra, nasza wspólnota jest obca? Dla których nieznane są nasze zwyczaje. Czy jesteśmy zadowoleni z liturgii, z kazania, pięknej muzyki, która upiększa niedzielę? Choćby nie wiem jak, tu w środku było pięknie, Duch Boży wypędza nas na zewnątrz. Jak bardzo i często narzekamy, że coraz mniej ludzi przychodzi do kościoła. Czy Zesłanie Ducha Świętego 2016 odbędzie się, czy na koniec można będzie powiedzieć: „A Pan codziennie pomnażał liczbę tych, którzy mieli być zbawieni”- to zależy nie tylko od papieża, biskupów, od kapłanów- to zależy od nas wszystkich. Od nas, którzy jesteśmy ochrzczeni i bierzmowani. a40iE.